Η παλιότερες μαρτυρίες για τη συνύπαρξη ανθρώπων και μελισσών είναι οι τοιχογραφίες των σπηλαίων που ανακαλύφθηκαν στην Αφρική, την Ασία, την Ευρώπη και την Αυστραλία. Ένα απο τα πιο γνωστά παραδείγματα είναι η τοιχογραφία στο Σπήλαιο Αράνα της Νότιας Ισπανίας. Αυτή η τοιχογραφία είναι 8000 ετών και δείχνει ανθρώπινες φιγούρες που συλλέγουν μέλι από κυψέλη και περιτριγυρίζονται από μέλισσες. Εκείνη τη χρονική περίοδο, οι άνθρωποι δεν γνώριζαν πώς να κατασκευάζουν οι ίδιοι κυψέλες κι έτσι συνέλεγαν μέλι από άγρια μελίσσια. Υπάρχουν τοιχογραφίες με ανθρώπους που ανεβαίνουν στα δοχεία τους. Μπορεί οι μέλισσες να αισθάνονται στο τέλος εξαπατημένες, αλλά δεν μπορείς να κατηγορήσεις τους πρωτόγονους ανθρώπους για απληστία Το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν η επιβίωση. Το μέλι περιέχει το 75% ζάχαρη, ποσοστό που αποτελεί εξαιρετική πηγή ενέργειας για ένα πρωτόγονο διατροφολόγιο περιορισμένο στην κατανάλωση φυτών και κρέατος. Οι πρώτοι μας πρόγονοι έτρωγαν ακόμα και τις λάρβες των μελισσών που ήταν κρυμμένες μέσα στα κελιά της κερήθρας, επειδή και αυτές αποτελούσαν αξιόλογη πηγή πρωτεϊνών και λίπους. Ακόμα και σήμερα υπάρχουν αφρικανικές φυλές που τρέφονται κατά εποχές με μέλι και λάρβες, Οι άνθρωποι της φυλής Έφε της κεντρικής Αφρικής έχουν τη λεγόμενη "εποχή του μελιού" κατά την οποία αδειάζουν όλες τις κυψέλες από το μέλι για να εξασφαλίσουν τροφή. Τη περίοδο αυτή, το μέλι αποτελεί τα 3/4 της καθημερινής τους τροφής.