Η δουλειά των μελισσοκόμων δεν είναι μόνο η εξαγωγή του μελιού από την κερήθρα. Αφοσιωμένοι στη φροντίδα των μελισσών, πρέπει να διασφαλίζουν και τις συνθήκες που θα κρατούν τις μέλισσες υγιείς. Η κυψέλη πρέπει να είναι πάντα στεγνή, αερισμένη και καθαρή και η αποικία να επιθεωρείται συστηματικά. Στις εποχές αιχμής, θα πρέπει να τοποθετούνται νέα πλαίσια για να αποθηκεύσουν οι μέλισσες την περίσσια μελιού, αλλά και τα νέα τους αβγά. Η υγεία και η συμπεριφορά των μελισσών απαιτούν συνεχή έλεγχο για τυχόν ενδείξεις ασθένειας. Την άνοιξη ο μελισσοκόμος παριστάνει τον γιατρό που με το στηθοσκόπιο του ακούει το βουητό των μελισσών. Ένα μέτριο βουητό σημαίνει ότι όλα είναι καλά. Αν, όμως η κυψέλη είναι ιδιαίτερα θορυβώδης, τότε ίσως οι προμήθειες τροφής να έχουν μειωθεί. Αν, πάλι, η κυψέλη είναι εντελώς αθόρυβη, τότε τα νέα είναι άσχημα γιατί μάλλον οι μέλισσες δεν κατάφεραν να αντέξουν το κρύο του χειμώνα. Περίπου στο τέλος του καλοκαιριού(όταν η συλλογή μελιού έχει τελειώσει), οι μελισσοκόμοι ταΐζουν τα μελίσσι με ζυμάρι μελιού και γύρης για να αποταμιεύσουν προμήθειες για τον επερχόμενο χειμώνα. Άλλες φορές, τους δίνουν ένα ειδικό μίγμα από μέλι, γύρη και πρόπολη. Επίσης, λειτουργούν ως φρουροί, διαχειριστές και σοφέρ των μελισσών και της κυψέλης. Στην ουσία, οι δουλειές τους είναι όμοιες με οποιουδήποτε άλλου εκτροφέα, αλλά με μια μόνο διαφορά: Τα ζώα τους δεν είναι περιφραγμένα. Οι μέλισσες δεν μπορούν να κλειστούν σε κλουβί η στάβλο. Συνυπάρχουν με τους ανθρώπους εδώ και αιώνες, αλλά διατηρούν ακόμα ένα άγριο κομμάτι τους, αφού μπορούν να πετούν όπου και όποτε θέλουν. Η δουλειά του μελισσοκόμου είναι να προσέχει την αποικία και να διασφαλίζει τις ιδανικές συνθήκες που κάνουν τις μέλισσες, και ιδιαίτερα τη βασίλισσα, χαρούμενες. Αλλιώς εκείνες θα πετάξουν για άλλο, πιο φιλόξενο σπίτι.
